ชาวดิน ออนเน็ต

***อนิจา วาสนา ไพร่***

เรียกร้องเถอะ ร่ำหา กันให้ตาย
เคยบ้างไหม เคยได้ สิ่งที่หวัง
กราบแทบเท้า ติดดิน ร้องเสียงดัง
มีสักครั้ง บ้างไหม ใครเมตตา

สิ่งที่ขอ รอมา กี่ชาติแล้ว
ไร้วี่แวว สิทธิ ที่ใฝ่หา
เป็นแค่ไพร่ เขาชี้ เป็นอีกา
อย่าได้มา ร่วมหงส์ ดงผู้ดี
ร้องขอมา กี่ปี กี่ชาติแล้ว
ก็ไม่แคล้ว โดนด่า ฆ่าทุบตี
จากปู่ย่า มาถึง ทุกวันนี้
ถูกย่ำยี ไล่บี้ ให้จำนน
ตายแล้วสิบ เกิดใหม่ ได้เป็นแสน
แต่ขาแขน ถูกตรึง ด้วยเล่ห์กล
แล้วเมื่อไหร่ สิ่งนี้ จะหลุดพ้น
รับกฏโจร กฏหมาย ไร้ปราณี
อนิจา วาสนา ชะตาไพร่
ถูกใส่ร้าย กล่าวหา ว่าบัดสี
ทั้งหมอบกราบ ก้มไหว้ อย่างภักดี
แพ้วจี คนโฉด โป้ปดลวง
คงถึงครา แล้วหนา บรรดาไพร่
แม้ร่ำไห้ ร้องขอ ก็ช้ำทรวง
เขาไม่แล พวกเรา ไพร่ทั้งปวง
ต้องวัดดวง ทวงค่า ความเป็นคน


โดย ยรรยง ลูกชาวดิน

7 / มีนาคม / 2553
........


วันเสาร์, มีนาคม 07, 2552

งามสง่าแห่งอารยะ

วิสา คัญทัพ

นี้คือความงามสง่าแห่งอารยะ
ที่ชนะใจคนอย่างล้นหลาม
เหลือง-กระทำเหยียบย่ำโดยต่ำทราม
แดง-สันติ สงบงาม อย่างแท้จริง
ทั้งรถบดแท่งปูนที่พูนทับ
ซ้อนอยู่เป็นลำดับ ยากอย่างยิ่ง
ทั้งรถน้ำขวางกั้นเป็นชั้นพิง
ประกบทับกำแพงอิงกั้นขวางเรา
ต่อให้ขวางด้วยภูเขาอันใหญ่โต
มวลชนคือ ลุงโง่ ย้ายภูเขา
ก็ในเมื่อหัวใจกูไม่เอา
ภูสูงอีกกี่เท่าก็ฝ่าไป
ช่วยกันลงเรี่ยวแรงอย่างแกร่งกล้า
พละพลังศรัทธาอันยิ่งใหญ่
สมคำว่ามวลมหาประชาไทย
คือวีรชนเกรียงไกร นั้นใช่แล้ว
นี้คือความงามสง่า คืออารยะ
เสรีสิทธิ์อิสระอันเพริดแพร้ว
แดงด้วยความสำรวมเพื่อนร่วมแนว
ขบวนแถวนักรบสยบมาร.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

คลังบทความของบล็อก